Waren er grappen in de film die je te grof vond?
Persoonlijk vond ik het allemaal meevallen maar ik kan me zeker voorstellen dat je soms vond dat Driss wat te ver ging.
Als Driss sneeuwballen gooit naar Philippe die roerloos in zijn rolstoel zit, mag je dan eigenlijk wel lachen?
Jazeker wel, Driss doet dit vrienschappelijk, en hoewel Phillipe dit vervelend vond, zag hij zeker de lol er van in.
Hoe komen mensen met een handicap doorgaans in de media? Welk beeld krijgen we van hen?
We krijgen een somber beeld alsof deze mensen geen vreugde uit hun leven meer kunnen halen en dat lijkt bij het begin van de film ook zo bij Phillippe maar Driss weet dit te veranderen,
Heeft de film enkele vooroordelen kunnen doorprikken? Zo ja, welke?
De grootste voor mij is klassenscheiding, dit is nogsteeds erg aanwezig in onze samenleving, en word niet als een groot probleem gezien. Intouchables weet heel goed te laten zien dat deze klassenscheiding belachelijk is.
Heeft de film jouw beeld over zorg dragen voor mensen met een handicap veranderd?
Persoonlijk bij mij niet veel, maar ik denk dat mensen die bijvoorbeeld tegen universele gezondheidszorg zijn heel wat van deze film kunnen leren
Wat vind je van deze uitspraakvan de ‘echte’ Philippe: “Voor mij is lachen een manier om met mijn invaliditeit om te gaan. Dat is puur pragmatisch. Ik ben voor honderd procent afhankelijk van anderen. Dan kan ik ze maar beter verleiden door te lachen. Ik ken ook gehandicapten die alleen maar boos kunnen zijn om hun lot. Dat werkt minder goed.”
Ik vind het een significante opmerking, maar het is makkelijk voor ons om nu te zeggen dat wij ook positief zouden blijven in die situatie in plaats van onze frustraties af te reageren aan anderen. Dit is helaas vaak makkelijker gezegd dan gedaan.
Kan je de titel van de film verklaren? Vind je deze passend? Waarom ? Heb je andere suggesties?
Ik denk dat de hoofdreden is het voor de titel dat deze twee mannen beide niet gelukkig waren met hun leven en er geen reden is dat ze dat samen wel zouden zijn maar toch samen geluk vinden. Ook kan het verwijzen naar dat Phillippe natuurlijk niks kan voelen en Driss bij de onderklasse hoort a.k.a "The Intouchables"
Wat leert Philippe van Driss?
Phillipe leert dat er veel meer manieren zijn om geluk uit het leven te halen dan dure schilderijen en een mooi huis. Het leven moet dynamisch en verrasend zijn.
Wat leert Driss van Philippe?
Driss leert belangerijke normen en waarden van Phillipe en leert dat het leven mooier is zonder criminaliteit.
Philippe en Driss zijn twee totaal verschillende karakters: kan je voor elk hun typische eigenschappen opsommen
(vergelijk ook hun ‘biotoop’, woonst, kledij...)
Typische eigenschappen van Philippe is dat hij heel fijngevoelig is, zeer beschaafd, en veel verstand van al zijn klassiekers.
Typische eigenschappen van Driss is zijn spontaniteit, zijn hele sterke intuitie en zijn ruwe stijl, maar zijn zachte hart.
Komen je vrienden uit min of meer hetzelfde milieu? Of zijn je vrienden heel verschillend van elkaar? Hoe komt dat, denk je?
Meeste van mijn vrienden zijn uit een vergelijkbaar milieu als ik, dit komt denk ik door de buurt waar ik woon en de school waar ik heen ga.
Zou je vriendschap sluiten met iemand uit een totaal andere wereld/(sub)cultuur? Waarom (niet)?
Ja dit lijkt me juist erg interressant alleen vrienden kies je niet, en mijn wereld ken ik helaas niet veel mensen uit andere culturen.
Kunnen vrienden je echt helpenom obstakels te overwinnen?
Wat een cute vraag dit, Ja
Vond je het een goede film? Waarom (niet)?
Ik heb de film nu voor de 4e keer gezien en kon er elke keer van genieten, ondanks dat het een andere taal was.
Wat vond je het sterkste aan deze film?
Zoals ik net zei het mooi afbeelden van segregatie binnen Parijs en hoe deze segregatie de franse cultuur aantast.
Waardoor bleef je geboeid?
Door de humor en het sterke verhaal
Was er iets wat je minder goed vond?
Niet echt
Was er iets wat je niet begreep?
Nee, na 4 keer was het wel duidelijk
Welk moment uit de film is je het meest bijgebleven?
De scene dat Phillipe zijn oren gemaseerd worden
Zou je de film aanraden aan je vrienden? Aan je ouders? Waarom wel/niet?
Ja aan beide wel, het is een goede film voor zowel adoloscenten en volwassen, de humor is voor elke leeftijd
Met welk gevoel bleef je achter in je bioscoopzetel?
Voornamelijk een blij gevoel voor Driss
Werden er dingen behandeld waarover je meer wil weten?
Ghetto's in Parijs
Weet je nog wat het allereerste beeld van de film was? En het laatste?
Het allereerste beeld van de film was de scene dat Driss met Philippe in de auto heel hard ging rijden en weddenschapjes maakte met Philippe. Het laatste beeld was het afscheid van Philippe en Driss, en de ontmoeting van Philippe en zijn toekomstige vrouw.
Wat vind je van deze kritiek? Kan je ze begrijpen of helemaal niet?
Daar begrijp ik niks van. Ik vind het geen racistische film. Het laat juist heel realistisch zien hoe het in elkaar zit. Het geeft aan dat de film een heel goed voorbeeld geeft van hoe het ook kan zijn.
Zijn de personages uit INTOUCHABLES stereotypen?
Ja een klein beetje maar dit kunnen filmmakers juist in hun voordeel gebruiken om een sterker verhaal neer te zetten
Wat zijn de gevaren van het werken met stereotiepe karkaters?
Dat hierdoor mensen in het allerdaagse leven ook zo gaan denken over bepaalde culturen.
Vind je dat filmmakers een bepaalde verantwoordelijkheid hebben bij het voorstellen van bepaalde bevolkingsgroepen?
Nee, in een fictie film mag een artiest vrijheid hebben als het maar niet de vrijheid van andere aantast
Kan een film een dialoog tot stand brengen tussen bepaalde groepen? Hoe? Kan je een voorbeeld geven?
Ja ik denk van wel. Als een onderwerp sterk genoeg is en mensen zich aangesproken voelen kan daar zeker een dialoog uit voortkomen. Niet alleen de discriminatie is in het spel, maar ook om het idee van hulpverlening staat heel erg in discussie. Of bijvoorbeeld de saaiheid van de westerse maatschappij. Dat men niet weet hoe ze zich moeten gedragen met als voorbeeld al die saaie sollicitanten die hulp wilde verlenen aan Philippe. Driss had daar toevallig schijt aan. Daarom viel hij zo in de smaak.
Wat vind jij van deze sociologische uitleg?
Ik vind het een hele logische uitleg
Denk je dat mensen in deze tijden behoefte hebben aan warme verhalen? Waarom?
Mensen houden alleen van de realiteit als ze erdoor een goed gevoel van krijgen. Hypocrite
Maak jouw eigen website met JouwWeb